Ons gigantisch arsenaal aan wetgevingen is verdeeld in vele verschillende onderdelen zoals het Burgerlijk recht, Sociaal recht, Strafrecht, Staatsrecht, Bestuursrecht, Gerechtelijk recht, Belastingrecht, enz. (Kijk hier voor een overzicht op Wikipedia)
Deze overvloed van regels baseert zich op een gedrag volgens de “norm”. De overgrote meerderheid van de mogelijke handelingen op vlak van werk en wonen, opvoeding, opleiding, media, vrije tijd, transport, reizen, enz. zijn nagenoeg hélemaal bepaald binnen die wetboeken.
Als je een conflict hebt met een klant, leverancier, buur of andere medeburger dan bestaat de neiging om steeds te grijpen naar de regelgeving om te bepalen wie gelijk of ongelijk heeft. Ons gezond verstand komt hier nauwelijks nog aan bod.

Regelgeving is in de juiste mate echt wel noodzakelijk maar het is belangrijk dat we ons bewust zijn van de impact hiervan op onszelf als mensen met gezond verstand en vrije wil.

De regelgeving beperkt ons in onze creativiteit. Zoveel mensen zijn in de onmogelijkheid om hun droomproject op te starten omdat de bestaande verplichtingen en regels het niet toestaan. Een gemiste kans om ons volledig potentieel in te zetten in deze mooie wereld met onnoemelijk veel mogelijkheden.

Ik merk voor mezelf dat de regels mijn leven niet meer aangenamer maken. Ik voel me tegenwoordig beperkt in de mogelijkheden omdat een overgroot deel van mijn tijd gaat naar het respecteren van verplichtingen. Voor vele zaken moet ik checken of het mag of kan volgens de wetgeving, de lokale regelgeving of de aangelegde infrastructuur.

De belangrijkste impact dat onze wildgroei aan regels op ons hebben is het verlies van verantwoordelijkheidsgevoel. De overheid heeft voor ons bepaald wat juist of verkeerd is in nagenoeg alle omstandigheden. We kunnen onszelf niet meer zijn en niet meer handelen volgens onze eigen inzichten aangepast aan elke situatie.

Het basisprincipe dat ik toepas is dat ik eerst uitga van de goede wil van de mensen en niet van de slechte wil. Door op deze positieve manier te kijken naar een situatie of conflict zijn de mogelijkheden om tot een oplossing te komen veel groter en ook veel eenvoudiger.
Ik kijk uit naar die Bewuste Samenleving waar alle mensen respect hebben voor elkaar en elkaars vrijheid. In zo een ideale samenleving zouden alle wetboeken herleid kunnen worden naar één regel: “Iedereen is vrij voor zover hij de vrijheid van een ander niet aantast” of “Het is niemand toegestaan om eenieder te kwetsen, behalve in geval van zelfverdediging”.

Het is belangrijk dat we, allen samen, bewust omgaan met de regelgeving en deze zien als een ondersteuning van de harmonie in onze samenleving.

Als dit onderwerp je interesseert, raad ik aan volgend artikel te lezen: “The lost (and recovered) history of the non-aggression principle” het is geschreven door Foster Gamble van thrivemovement.com.
Klik hier voor het artikel.